Zo, bijna meteen na nostalgie hebben we de tijd van verandering.
Gisteren heerlijk wezen genieten van Europe. Oude liedjes kwamen natuurlijk voorbij, maar ook het nieuwe werk. Wat heerlijk die snerende gitaren! Dat is de constante die blijft... In mijn muzieksmaak zijn het snerende gitaren en folklore muziek.
In het dagelijkse leven is het de was. Er is altijd een was die gedaan moet worden, of hij moet nog de wasmachine in, of opgehangen worden, of opgeruimd worden.
Omdat ik al weer een tijdje niet zo fanatiek was met mijn kastje per week besloot ik dat daar weer verandering in moet komen. Per slot van rekening verwachten we in maart een nieuw leven in ons gezinnetje. Tot die tijd hebben we nog tijd voor dit soort dingen, daarna moeten we wellicht heel erg wennen aan de veranderingen die er gaande zijn.
Perfect moment dus om te bekijken welke babykleertjes we willen houden, welke we bewaren en welke alvast de kast in kunnen. Alles wat meteen de kast in kan moet natuurlijk ook gewassen worden.
Zondag was het zo ver.
De eerste twee zakken met kleertjes uitgezocht. Al het unisex wat we
leuk vonden hebben we gewassen. Samen met David heb ik de was
opgehangen. Het gevoel dat het steeds dichterbij komt en toch wel echt
is en nog echter wordt overheerste bij ons beide.Ook hier weer een bindende factor... De was... En vandaag met snerende gitaren op de achtergrond was het tijd om de babywas af te halen, op te vouwen en op te hangen.
Reacties