Ik geef graag borstvoeding. Tijdens mijn zwangerschap had ik me voorgenomen om aan de adviezen van de WHO te voldoen. Toen Prutteltje te vroeg ter wereld kwam en mijn productie nog niet op gang was vond ik dit erg jammer. Het avontuur dat kolven heet begon toen. Gelukkig was er na een paar dagen kolven niets meer mis met mijn melkproductie. Helaas snapte de kleine meid nog niet hoe ze bij mij moest drinken, een a twee slokjes vond ze genoeg. Dus hing ik geregeld als een koe aan de melkmachine die ook wel kolfapparaat genoemd wordt. Langzaamaan begon de vriezer zich te vullen. En toen was daar de dag dat ze ineens begreep hoe de bij mij moest drinken.
Jeej, na ruim 6 weken was het dan eindelijk gelukt. Mijn lieve meisje kon een volledige voeding bij mij drinken zonder gefrustreerd te raken. Heerlijk. Maar ja, ik zat al met een overproductie en doordat zij drinkt van de borst wordt er nu nog meer geproduceerd. Mijn borsten en het drinkgedrag van mijn dametje moeten nog op elkaar afgestemd worden. Daar werd ik vanochtend keihard mee geconfronteerd.
Ik werd wakker in een zeiknat shirt. Heb mijn man de kolf laten halen. Een enkelzijdige kolf. Terwijl ik rechts aan de kolf had hangen, begon links te lekken... Een straaltje... Dus maar gauw een bekertje er onder gehouden. Het bleek zo'n 40 cc te zijn. Ik was vanochtend een beetje overrompeld door mijn borsten.
Reacties