Kent u dit liedje nog:
Ik wil nog dit, ik wil nog dat, ik wil, ik wil van alles wat. Een stukje uit een tekst van een kinderen voor kinderen liedje. Ook al komt dit liedje uit mijn jeugd, de tekst zit sinds een paar dagen in mijn hoofd. En waarom? Omdat ik van alles wil. Gelukkig moeten al die dingen alleen van mezelf en doe ik het gewoon wanneer het mij uitkomt. Helaas is dat niet altijd even handig. Zo ben ik een tijdje bezig geweest met het maken van billendoekjes. Die wou ik van flanel. Lekker zacht, geen chemische stofjes die de billetjes van mijn dochter zullen irriteren een stuk goedkoper dan wegwerp doekjes. Tevens zijn ze ook te gebruiken als washandjes, spuugdoekjes en weet ik wat. Een ruime tijd geleden ben ik op zoek geweest naar flanel. Via een website wel wat leuke printjes gevonden, maar die waren niet leverbaar of te prijzig. Dus uiteindelijk flanelle luiers bij de prenatale depressie winkel gekocht. Uit die luiers heb ik 36 doekjes geknipt. Maar saai wit en gebrek aan een lockmachiene, zorgen voor een leuke kleurige oplossing. De doekjes afzetten met kleurig en fleurig biaisband.
Biaisband in huis gehaald en dan? Dan licht het een maand stil. Totdat ik eindelijk vond dat ik er toch echt verder mee moest gaan. Dus naaimachine uit het stof en alles klaarzetten. En dan kom je tot de ontdekking dat je geen spoelhuis hebt... En nergens kan vinden. Dus ben ik maar met de hand begonnen, omdat het er anders echt niet van zou komen
Dit is dus maar een ding wat ik wil. Dan heb ik dus nog niets gezegd over het dekentje wat ik nog 'in proces' is, of de grote bedsprei die nog niet af is. De lappen stof die klaar liggen om omgetoverd te worden in iets handigs en moois.. En dan wil ik ook nog buiten van het mooie weer genieten.
Er zit dan dus niets anders op dan te leren multitsken. Ik kan best mijn dochter voeden, haken en een film kijken gelijk tijdig!
Kon dit maar met alle dingen die ik nog wil doen. er staat in ek geval weer een hoop op mijn lijstje.
Dus besluiten we met de zin uit het liedje:
al is het telkens weer een vraag of ik er ooit nog wel toe kom want de dagen vliegen om....
Ik wil nog dit, ik wil nog dat, ik wil, ik wil van alles wat. Een stukje uit een tekst van een kinderen voor kinderen liedje. Ook al komt dit liedje uit mijn jeugd, de tekst zit sinds een paar dagen in mijn hoofd. En waarom? Omdat ik van alles wil. Gelukkig moeten al die dingen alleen van mezelf en doe ik het gewoon wanneer het mij uitkomt. Helaas is dat niet altijd even handig. Zo ben ik een tijdje bezig geweest met het maken van billendoekjes. Die wou ik van flanel. Lekker zacht, geen chemische stofjes die de billetjes van mijn dochter zullen irriteren een stuk goedkoper dan wegwerp doekjes. Tevens zijn ze ook te gebruiken als washandjes, spuugdoekjes en weet ik wat. Een ruime tijd geleden ben ik op zoek geweest naar flanel. Via een website wel wat leuke printjes gevonden, maar die waren niet leverbaar of te prijzig. Dus uiteindelijk flanelle luiers bij de prenatale depressie winkel gekocht. Uit die luiers heb ik 36 doekjes geknipt. Maar saai wit en gebrek aan een lockmachiene, zorgen voor een leuke kleurige oplossing. De doekjes afzetten met kleurig en fleurig biaisband.
Biaisband in huis gehaald en dan? Dan licht het een maand stil. Totdat ik eindelijk vond dat ik er toch echt verder mee moest gaan. Dus naaimachine uit het stof en alles klaarzetten. En dan kom je tot de ontdekking dat je geen spoelhuis hebt... En nergens kan vinden. Dus ben ik maar met de hand begonnen, omdat het er anders echt niet van zou komen
Dit is dus maar een ding wat ik wil. Dan heb ik dus nog niets gezegd over het dekentje wat ik nog 'in proces' is, of de grote bedsprei die nog niet af is. De lappen stof die klaar liggen om omgetoverd te worden in iets handigs en moois.. En dan wil ik ook nog buiten van het mooie weer genieten.
Er zit dan dus niets anders op dan te leren multitsken. Ik kan best mijn dochter voeden, haken en een film kijken gelijk tijdig!
Kon dit maar met alle dingen die ik nog wil doen. er staat in ek geval weer een hoop op mijn lijstje.
Dus besluiten we met de zin uit het liedje:
al is het telkens weer een vraag of ik er ooit nog wel toe kom want de dagen vliegen om....
Reacties