Langzamerhand wordt het huis steeds leger, simpeler en rustiger. Een van
de fijne bijkomstigheden van consuminderen en eenvoudig leven. Wie ooit
gedacht heeft dat gaan consuminderen en eenvoudig leven goedkoper is
kan bedrogen uitkomen. Het zal uiteindelijk geld besparen, maar daarvoor
moeten wel eerst voorbereidingen getroffen worden. Want zelf
broodbakken, kan heel leuk zijn, maar wat als je niet elke avond de tijd
of energie hebt om brood te bakken? Dan kan een broodbakmachine
misschien uitkomst bieden. Maar waar vind je een goede, eentje die geen
energie slurpt? En die als het even kan ook nog betaalbaar is? En, wil
je wel met een broodbakmachine werken, of ga je liever naar de goede
bakker?
Je kan wel een treinabonnement nemen en alles met de benenwagen, fiets en het openbaarvervoer doen, maar is dat wel voordeliger voor de portemonnee? Nu maakt het in ons geval niets uit omdat wij behalve een autoloos huishouden ook een rijbewijsloos huishouden hebben, maar in sommige gevallen is het hebben van een auto voordeliger. Maar dan spreek ik puur over het geld. Niet over het milieu.
Waar leg je de grens en waarom consuminderen?
Wij zijn begonnen met eenvoudig leven en consuminderen vanwege een budgettaire reden en omdat we in een klein huis wonen, en eigenlijk niet groter willen wonen.
Een klein huis loopt snel vol met spullen, waarvan je de meeste ook nog eens niet echt nodig hebt. Hoe vaak koop je wel eens iets omdat je het een keer nodig hebt? Denk aan die ene kerst, toen je zelf pasta wou maken en een pastamaker had gekocht. Het was mislukt en het koste ook nog eens een boel tijd en nu staat dat ding in de kast stof te vergaren. Je had het misschien ook van de buurvrouw, of die kookgek van een vriendin van je kunnen lenen. Dan had je het kunnen uitproberen voordat je er eentje voor bovenop de keukenkastjes kocht.
En wie bepaald hoe een woonkamer er uit moet zien? Ergens is het idee dat je een tv-kijk-hoek hebt ontstaan. Compleet met een salontafel, hoekbank er om heen en een grote breedbeeld flatscreens met dolbisuround of hoe het ook mag heten. Maar wat als je niet veel tv kijkt, of niet van een aanwezige tv houdt? Of, liever geen bank hebt, omdat je dan alleen maar lui op de bank gaat liggen en er verder niets uit je handen komt? (Wat op mij erg van toepassing is.) Hier dus een tv, die kleiner is dan wat de meeste op hun slaapkamer hebben staan. En het is de enige tv in huis, en dan hebben we ook nog geen kabel of ander soort tv abonnement. Geen banken, maar een lekkere luie stoel, wat poefen, yogakussens en een grote zitzak. Wel een salontafel, gemaakt van een oud bureau van mij. Genoeg zitruimte, die ook nog zo gebruikt en neergezet kan worden hoe het op dat moment het fijnst is. Een dynamische woonkamer, zoals mijn man laatst zei.
Er zijn dus inmiddels heel wat meubels de deur uit.
Een kleine opsomming van de woonkamer
Twee ladenkasten, twee banken, een tafel, twee cd kasten, een tv meubel, salontafel en wat planken aan de muur. Het enige wat er bij gekomen is zijn twee kasten, die alle andere kasten en planken vervangen. Die kasten kosten helaas wel geld.
Nu is het tijd om de inhoud van die kasten verder te doen krimpen. Langzaam aan wordt ons huis steeds leger, maar ons leven rijker en rustiger. Helaas wordt onze portemonnee niet gevulder.
Je kan wel een treinabonnement nemen en alles met de benenwagen, fiets en het openbaarvervoer doen, maar is dat wel voordeliger voor de portemonnee? Nu maakt het in ons geval niets uit omdat wij behalve een autoloos huishouden ook een rijbewijsloos huishouden hebben, maar in sommige gevallen is het hebben van een auto voordeliger. Maar dan spreek ik puur over het geld. Niet over het milieu.
Waar leg je de grens en waarom consuminderen?
Wij zijn begonnen met eenvoudig leven en consuminderen vanwege een budgettaire reden en omdat we in een klein huis wonen, en eigenlijk niet groter willen wonen.
Een klein huis loopt snel vol met spullen, waarvan je de meeste ook nog eens niet echt nodig hebt. Hoe vaak koop je wel eens iets omdat je het een keer nodig hebt? Denk aan die ene kerst, toen je zelf pasta wou maken en een pastamaker had gekocht. Het was mislukt en het koste ook nog eens een boel tijd en nu staat dat ding in de kast stof te vergaren. Je had het misschien ook van de buurvrouw, of die kookgek van een vriendin van je kunnen lenen. Dan had je het kunnen uitproberen voordat je er eentje voor bovenop de keukenkastjes kocht.
En wie bepaald hoe een woonkamer er uit moet zien? Ergens is het idee dat je een tv-kijk-hoek hebt ontstaan. Compleet met een salontafel, hoekbank er om heen en een grote breedbeeld flatscreens met dolbisuround of hoe het ook mag heten. Maar wat als je niet veel tv kijkt, of niet van een aanwezige tv houdt? Of, liever geen bank hebt, omdat je dan alleen maar lui op de bank gaat liggen en er verder niets uit je handen komt? (Wat op mij erg van toepassing is.) Hier dus een tv, die kleiner is dan wat de meeste op hun slaapkamer hebben staan. En het is de enige tv in huis, en dan hebben we ook nog geen kabel of ander soort tv abonnement. Geen banken, maar een lekkere luie stoel, wat poefen, yogakussens en een grote zitzak. Wel een salontafel, gemaakt van een oud bureau van mij. Genoeg zitruimte, die ook nog zo gebruikt en neergezet kan worden hoe het op dat moment het fijnst is. Een dynamische woonkamer, zoals mijn man laatst zei.
Er zijn dus inmiddels heel wat meubels de deur uit.
Een kleine opsomming van de woonkamer
Twee ladenkasten, twee banken, een tafel, twee cd kasten, een tv meubel, salontafel en wat planken aan de muur. Het enige wat er bij gekomen is zijn twee kasten, die alle andere kasten en planken vervangen. Die kasten kosten helaas wel geld.
Nu is het tijd om de inhoud van die kasten verder te doen krimpen. Langzaam aan wordt ons huis steeds leger, maar ons leven rijker en rustiger. Helaas wordt onze portemonnee niet gevulder.
Reacties