365 dagen declutter

Declutteren. Wat is dat eigenlijk en waarom zou je het doen? Over dat laatste kan ik heel kort zijn. Je doet het om alle rommel uit je leven te krijgen, om daardoor meer rust te hebben. Zowel in je hoofd, als voor het oog. Want verschillende onderzoeken hebben laten zien dat een rustig en opgeruimd huis meer innerlijke rust geeft.

Na een verhuizing en met een baby op komst begon het bij mij te kriebelen. Noem het verhuisstress of nesteldrang, ik wilde in ieder geval geen onnodige troep meer in huis. Wij wonen in een arbeiderswoning. Bewust, want het is groot genoeg voor ons gezin. Met een beetje creativiteit en schuiven met de muren is er genoeg ruimte voor verdere gezinsuitbreiding. Waarom duur wonen voor ruimte die je niet echt nodig hebt? Maar ja, dan moet je dus creatief zijn met je ruimte, of met je spullen.

En dan komen we dus bij declutteren. Het idee is dat je na 365 dagen een ontrommeld huis hebt. Dat je geen, of in elk geval minder onnodige spullen hebt. Dit kan je natuurlijk groots en in één keer aanpakken, maar dat vraagt nogal wat van je tijd, ruimte en, niet te vergeten, van je doorzettingsvermogen. Bij declutteren doe je elke dag minimaal een ding weg wat je eigenlijk niet nodig hebt. Hierdoor raak je ook alle onnodige ballast in je leven kwijt, zonder daarbij meteen het overzicht te verliezen. Het proces gaat geleidelijk en rustig aan.

Ik ging dus dingen weg doen. De bedoeling was dat ik elke dag iets weg zou gooien, wat al gauw genuanceerd werd naar 6 dagen in de week. Het begin was vrij makkelijk. Een berg gekregen babykleding die hier niet gebruikt werd ging de deur uit, net als de oude kolfflesjes, nieuwe speentjes, slaapzakjes, baby en kinderschoentjes die niet aan mijn wensen voldeden. Ook zwangerschapskleding die ik niet meer droeg, voedingsbh’s die niet lekker zaten en kleding uit een tijdperk waarin in nog aan topsport deed: weg ermee. Dat waren de makkelijke dingen. We zijn niet bij alleen de tastbare spullen gebleven. Veel van onze administratie hebben we gedigitaliseerd. Ook hebben we het tv- en vaste telefoonabonnement weg gedaan én de verzekeringen die niet nodig zijn.

De gammele kasten die niet kindveilig waren werden vervangen door stevige exemplaren. En bij het overzetten van de spullen werd er goed gekeken of we het wel echt nodig hadden en of we er sentimentele waarde aan hechtten. Maar toen begon het echt moeilijk te worden. En dat is het nog steeds. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig niet meer elke dag, ook geen 6 dagen per week, iets weg doe.

De vliering ligt nog vol met spullen waar we, sinds we hier zijn komen wonen, ruim twee jaar geleden, niet naar hebben omgekeken. En ik weet zeker dat die oude, gammele en niet lekker zittende rolstoel die er ligt mijn leven niet verrijkt. En die ruim dertig tassen die ik verzameld heb, gebruik ik ook al jaren niet meer en daar heb ik echt geen emotionele band mee. Sommige kleren die niet passen vind ik moeilijk wegdoen. Het stofje heeft bijvoorbeeld een leuk printje, waar ik iets leuks van kan naaien. Maar ondertussen groeit de berg stofjes gestaag door en kan ik er niet tegenop naaien. En dat wat ik dan maak moet natuurlijk wel nuttig zijn, anders moet ik het weer wegdoen.

Mijn declutter tips: vraag je bij alle spullen af of je het daadwerkelijk nodig hebt. Vraag jezelf ook af of het product je leven verrijkt. Is het antwoord op beide vragen nee, dan kan het weg. En wees dan wel echt eerlijk. Ja, je hebt een bord nodig om van te eten, maar heb je er echt twintig nodig waarvan je er maar zes echt mooi vindt? Hou dan gewoon die zes en doe de rest weg.

Mijn huis en hoofd zijn leger geworden. Opruimen en schoonmaken gaat makkelijker. Mijn dreumes heeft veel speelruimte in huis gekregen en de meeste spullen worden ook echt gebruikt. Hoewel het makkelijk met nog minder moet kunnen. Misschien moet ik morgen maar eens beginnen met al die tassen die op de vliering liggen.

Deze tekst schreef ik eerder voor Kiind magazine en is hier te lezen.