Het is ochtend en dreumesmeisje is aangekleed. Ik leg nog wat luiers klaar en ruim nog wat was op.
In de tussentijd speelt er zich een tafereeltje af wat mijn dreumesmeisje tot gewoonte gemaakt lijkt te hebben.
Ze klimt op de stoel voor de spiegel en spreekt zichzelf streng toe. De woorden die ik hoor zijn 'poes' 'die' 'doe' 'neej' 'uitte' (buiten) 'iefff' (lief) en 'kusje' en een boel streng gebabbel er tussendoor met af en toe een juigmomentje, geklap en gelach en veel opgeheven vingertjes. Vervolgens klimt ze van de stoel af en geeft haar spiegelbeeld kusjes. (je zou het ook aflebberen kunnen noemen) Daarna krijg ik vaak een knuffel.
Ik stel me er zo bij voor dat ze zichzelf beloofd goed te zijn voor zichzelf, je weet wel, zo'n toespraak aan jezelf met een hoog tjaka gehalte. Maar wat er ook in dat koppie omgaat, ze sluit af met een heftige zoenpartij met zichzelf en een knuffel met mij. Alsof ze snapt dat ze van zichzelf moet kunnen houden voordat ze een ander kan liefhebben.
Ik hoop dat ze dit ritueel nog lang blijft volhouden. En dat ze snel leert spiegels schoon te maken met dat gelebber van haar ;-)
Reacties