Klein geluk, waar zit hem dat in? Nou ja, in de kleine dingen dus. In het samen met bijnapeuter uitslapen en in bed suffen, of in de vele andere dingen die onder mijn #100happyday vallen. Maar het mooiste is eigenlijk wel het volgende besef dat ik op 2 januari 2015 had.
In het kader van mijn #100happyday schrijf ik elke dag een mooi moment op. En dat lukte goed. Soms moest ik er even bij stil staan en nadenken wat het dan precies was. Andere dagen kon ik een lijst maken zonder er over na te denken.
Maar deze bewuste dag ging voorbij. Gewoon als een normale dag. Niets sprong er uit. Niet positief en gelukkig ook niets negatief. Maar ik kon echt niets verzinnen wat mij die dag gelukkig maakte. Waar ik die dag van genoot. Niets kwam in mij op.
Ik geniet altijd wel van bijnapeuter en baardmans, maar er was niets die dag dat ik kon aanwijzen dat mij gelukkig maakte.
En toen kwam het besef. Het was gewoon een dag, niets meer, niets minder. En dat mag óók. Door bewust bezig te zijn met geluksmomenten was ik dat even helemaal vergeten.
En nu ik dit inzicht heb lijkt de #100happyday challenge zo'n onzin.
Reacties