Mijn kleine dame vind het lastig om haar wanten niet kwijt te raken. Het gaat vaak mis op school. En dat snap ik wel. De gang is niet heel breed en het is de bedoeling dat de kleuters al hun zooi in de luizenzak stoppen. Niet dat de luizenzak werkt tegen luizen, maar iemand heeft bedacht dat dit handig is. Ik denk daar anders over.
Kleuterdame raakt dus geregeld wat kwijt in het wisselmoment. Wanner ze met an alle naar buiten gaan of juist binnenkomen is het niet heel overzichtlijk. En dan beland een wantje nog wel eens in de zak van een ander kindje. Of gewoon op de plank bij een hele andere klas.
En dan bestaat er een heel simpel trucje om te voorkomen dan handschoenen en wanten kwijtraken. Met een koordje door de mouwen. Maar ja, madam vind zichzelf al een grote kleuter en touwtjes zijn blijkbaar voor peuters. In een onbewaakt moment knipte de de touwtjes er af.
En toen kwam de van de week weer eens thuis met maar een want. En na twee dagen met twee verschillende wanten hebben gelopen, omdat wij haar wanten echt niet konden vinden, kroop ik maar weer achter de machine.
De volgende ochtend liets ze vol trots op school haar nieuwe wanten zien aan iedereen die maar wou kijken. En natuurlijk was dat ook de dag dat een andere papa een van haar missende wanten vond.
Ach, we hebben nu weer twee complete paren. En ze krijgt nu de zelfgemaakte mee naar school, want de is niet de enige die het ander paar wanten bezit.
Reacties