Een kastje per week?

Een kastje per week. Het lijkt heel makkelijk, maar schijn bedriegt! Donderdag was het tijd voor een kastje, alleen vond mijn lijf het tijd om de dag in bed door te brengen. Wat ik heel braaf niet gedaan heb. Maar ja, welk kastje ga ik dan doen? Iets wat niet heel veel energie zal kosten, dat leek me wel wat.
Ook was het hoog tijd om de friteuse eens grondig schoon te maken. Deze wordt eigenlijk het meest door mijn man gebruikt op dagen dat ik echt helemaal nergens zin in heb. Een dag zoals donderdag dus... Maar goed, mijn man is geen huishoud-ster en daarmee helaas ook niet goed in het doorgeven dan wel aangeven van huishoudelijke karweitjes als het verversen van frietvet of überhaupt het schoonmaken van dat ding. Ik kon mij de laatste keer niet herinneren, dus vond het hoog tijd om nieuw frietvet aan te schaffen en dat ding een schrob beurt te geven. Tja, dan blijkt het inderdaad heel erg nodig te zijn. De buitenkant is zelfs zo smerig dat ik meteen na het aanraken van dat ding mijn handen wil wassen. Het vet in oude flessen gedaan en geprobeerd alles schoon te maken. Tja, na ruim twee uur heb ik de hoop opgegeven.... Er is een nieuwe, kleinere frituur aangeschaft. Eentje die aan de buitenkant niet snel vies kan worden.

  Maar tijdens het pakken van de schoonmaakmiddelen werd ook meteen duidelijk welk kastje gedaan moet worden, bij het openen van het schoonmaakkastje valt er van alles naar buiten. Lege en bijna lege flessen schoonmaakspul, de 4flessen afwasmiddel die manlief mee had genomen toen ik vroeg of hij afwasmiddel kon meenemen op weg naar huis. Dit kastje werd dus het project van donderdag.

zoveel oude, kapotte verhuisdozen..

Maar, toen werd het zaterdag en wou ik samen met manlief een project onder handen nemen. De kleine en grote vliering. Onze verhuizing was in een week gedaan. Er hoefde niet veel gedaan te worden aan het huis en al helemaal geen dingen die meteen moesten en zo'n snelle verhuizing bespaard een hoop dubbele lasten.  Maar er lag al het een en ander op de vliering. Spullen van de verdwenen vorige bewoners. Daar hebben wij alleen spullen bij gegooid. Het lag op zo'n manier dat er niets meer bij kon. Tijd voor een opruim actie!

 Manlief mocht alles leeghalen. Ik kom er gewoonweg niet goed bij. Na een tijdje was ik volledig ingebouwd met heeeeeeel veel gereedschap en andere meuk. Bij het naar beneden halen van de troep werd er meteen de keuze gemaakt of het bewaard bleef of weg moest. Nou, er kon behoorlijk wat weg en zo ongeveer alles wat de oudbewoners hebben achtergelaten. Er zat echter wel nog een verrassing. Een bijna volle rol bitumen waar we het dakterras meerdere malen opnieuw van kunnen bedekken. Nadat alles beneden was, werd het tijd voor wat wandelingetjes naar de kringloop en de vuilstort die gelukkig dichtbij huis zijn.

Dit moest allemaal weg.

Hierna volgde een ritje naar de doe-het-zelf-winkel voor kratjes met deksels om te zorgen dat het geen chaos meer blijft.
Ook is er een onderscheid gemaakt in de vlieringen. De kleine vliering is nu gevuld met klus spul, de grote vliering is voor overig spul.
Er is alleen nog een ding wat gedaan moet worden... Dat is dat de kleine vliering nu vol staat met gereedschap en dergelijke. We hebben heel veel gereedschap dubbel, dat weten we. Alleen dat ook nog allemaal uitzoeken was iets te veel voor op een dag. Dus de kleine en de grote vliering zijn opgeruimd. Maar het gereedschap op de kleine vliering moet dus wel nog verder uitgezocht worden.
Maar al met al best vruchtbaare opruimacties.

 

De andere mijlpalen.... Vandaag hebben we een stukje gefietst en daarna direct door naar het boerhaven museum. Geweldig museum, zonde dat ik daar nog nooit eerder geweest ben.
En deze week zowaar twee keer aan tafel gegeten terwijl er geen eters waren. Ja, het schrijven aan jullie helpt me om me aan mijn voornemens te houden.
Zo langzaamaan komen we er vast wel en zijn alle voornemens helemaal ingeburgerd tegen de tijd dat pukje zich aan de wereld toont, om vervolgens de boel weer op zijn kop te zetten.