Van box naar traphekjes

Toen wij wisten dat ik zwanger was begonnen we lijstjes te maken. Van die lijstjes voor een baby uitzet. Want wat heb je nou echt nodig en wat is handig? Als je de sites van de prenatale depressie winkel en van het babyleger moet geloven heb je een volledig nieuwe, en prijzige babykamer nodig. En voor beneden een box, want anders is je kindje niet veilig hoor!
Gelukkig maakte wij onze eigen lijst. Met gezond verstand. Een ledikant die makkelijk tot cosleeper omgebouwd kon worden. Draagdoeken en een ergonomische draagzak. Voor de zekerheid en voor de grootouders een goedkope tweedehands kinderwagen. (Die we van vrienden in bruikleen hebben en uiteindelijk een keer gebruikt is toen ik doodziek was) Een kledingkast en commode maakte we van onze oude winkelkast. Een kinderstoel voor als ze kan zitten en meer leek mij niet nodig.
Mijn man dacht daar anders over. Die wou heel graag een box. Dat leek hem veilig. Deze discussie vond ik niet belangrijk genoeg om aan te gaan, dus hij kwam op het lijstje. En niet veel later zag ik een box aangeboden, voor een goede prijs en in de buurt. Die box werd van ons. De eerste paar maanden van het leven van onze kleine meid is dat ding meer gebruikt als wieg, zodat ze beneden bij ons kon slapen. Wakker er in liggen heeft ze van begin af aan niet leuk gevonden. Tenzij er een andere baby bij lag.
Op een gegeven moment werd ze echt te groot voor de box. We legde haar er wel eens in als we even niet onze volledige aandacht aan haar konden geven. Bij het koken bijvoorbeeld. Dan ging ze rollen en proberen te kruipen, of ze zat en ging kontschuiven en kukkelde om. Geregeld werd ze erg gefrustreerd omdat er een armpje of beentje tussen de spijlen stak en ze daardoor vast zat. Op de grond kon ze ook veilig spelen. Weg met dat ding dus! Maar ja, wat doe je daar dan mee?

Wat doe je met een box die geen werk meer heeft? Je zoekt nieuw werk voor hem. Dat hebben wij gevonden in traphekjes. Er was wel wat omscholing nodig. Dus gewapend met een zaag, boor, meetlint, schroeven, lijm, tiwraps, scharnieren en sluitinkjes en wat pluggen hebben wij maar liefst drie hekjes weten te fabriseren. Een onderaan de trap, een boven aan en een hekje dat de keuken off-limits maakt.

Totale kosten: €15,00 voor het hang en sluit werk. € 35,00 voor de box. Twee middagen en wat koffie verder en de klus is geklaard!

En dan te bedenken dat als je voor een goedkope nieuwe variant van de prenatale depressie winkel gaat je al minstens €79,99 kwijt bent voor alleen een box. Bij het babyleger kan je op €59,00 rekenen. En dan moet je nog drie hekjes kopen. Die bij de een rond de €35,00 kosten en bij de ander rond de €30,00. En dan hebben we het over de goedkoopste variant die via internet te krijgen is.
Tja, je kan het zo duur maken als je zelf wil.
Ik ben blij dat wij handig genoeg zijn om de tweedehands box om te bouwen tot 3 traphekjes!

Reacties