Jullie hebben al vaker projecten voorbij zien komen waarbij de naaimachine uit het stof gehaald werd. Het werken met de naaimachine vind ik leuk, maar als ik heel eerlijk ben, vind ik dat ik nog een hoop te leren heb.
Een tijd geleden deed ik mee met een swap. Een recykleerswap. Of bet begin product, of het eindproduct moest kleding zijn (geweest) en de stoffen die je er voor gebruikte moesten hergebruikt zijn. Ik vond dit zo'n leuk concept dat ik besloot dit überhaupt te gaan doen met de spullen in huis. Nu deed ik dat al een beetje. Ik had van een oud dekbedovertrek een picknickkleed gemaakt, van oude gordijnen boxkleden en nog meer. Maar ik wou leren er kleding mee te maken. Goed leren te naaien, patronen lezen. Het echte werk, voor hobbyisten dan.
Dus ik zit op naailes. Lukt nog net. In de ochtend rustig tot matig actief, de rest van de dag heel rustig en als mijn duracel konijntje, uhm, ik bedoel dochter, een middagdutje doet, dut ik met haar mee. We eten die dag restjes zodat ik niet hoef te koken. Dan lukt het.
En wat fijn is die les zeg! Ik heb pas vier lessen gehad, maar al een hoop geleerd. Zo kwam ik er achter dat ik eerst mijn spoel verkeerd in het spoelhuis deed. Hoe je nou echt moet zigzaggen, wat een engelse naad is en hoe je het makkelijkst met een tweelingnaald werkt. Wanneer je wel je stof rekkend moet naaien en wanneer niet. Hoe je biaisband moet vastnaaien.
Inmiddels heb ik ook al weer drie kledingprojecten (bijna) af een mooi jurkje voor de kleine dame, een rok voor mij en heb ik een zwngerschapsjurkje omgetoverd tot een voedingstop. Nou ja, die laatste bijna. Bij gebrek aan een tricotnaald moet ik nog twee naadjes van 10 zetten, dan is die af.
En de materialen waarvan ze gemaakt zijn? Het jurkje was een dekbedovertrek, de rok een oud project dat al jaren in de kast hing, en nu iets anders geworden is, en het topje, ja, dat mag duidelijk zijn.
Ik hoop nog veel bij te leren en nog een hoop mooie dingen te maken.
Een tijd geleden deed ik mee met een swap. Een recykleerswap. Of bet begin product, of het eindproduct moest kleding zijn (geweest) en de stoffen die je er voor gebruikte moesten hergebruikt zijn. Ik vond dit zo'n leuk concept dat ik besloot dit überhaupt te gaan doen met de spullen in huis. Nu deed ik dat al een beetje. Ik had van een oud dekbedovertrek een picknickkleed gemaakt, van oude gordijnen boxkleden en nog meer. Maar ik wou leren er kleding mee te maken. Goed leren te naaien, patronen lezen. Het echte werk, voor hobbyisten dan.
Dus ik zit op naailes. Lukt nog net. In de ochtend rustig tot matig actief, de rest van de dag heel rustig en als mijn duracel konijntje, uhm, ik bedoel dochter, een middagdutje doet, dut ik met haar mee. We eten die dag restjes zodat ik niet hoef te koken. Dan lukt het.
En wat fijn is die les zeg! Ik heb pas vier lessen gehad, maar al een hoop geleerd. Zo kwam ik er achter dat ik eerst mijn spoel verkeerd in het spoelhuis deed. Hoe je nou echt moet zigzaggen, wat een engelse naad is en hoe je het makkelijkst met een tweelingnaald werkt. Wanneer je wel je stof rekkend moet naaien en wanneer niet. Hoe je biaisband moet vastnaaien.
Inmiddels heb ik ook al weer drie kledingprojecten (bijna) af een mooi jurkje voor de kleine dame, een rok voor mij en heb ik een zwngerschapsjurkje omgetoverd tot een voedingstop. Nou ja, die laatste bijna. Bij gebrek aan een tricotnaald moet ik nog twee naadjes van 10 zetten, dan is die af.
En de materialen waarvan ze gemaakt zijn? Het jurkje was een dekbedovertrek, de rok een oud project dat al jaren in de kast hing, en nu iets anders geworden is, en het topje, ja, dat mag duidelijk zijn.
Ik hoop nog veel bij te leren en nog een hoop mooie dingen te maken.
Reacties